Saturday, June 8, 2013

2013/06/08

ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္းေတြထြက္ျပီတဲ့။ ရင္ခုန္တဲ့သူေတြ ခုန္ေနၾကတဲ့အခ်ိန္ေပါ့။ ကိုယ့္တုန္းကေရာ? လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၅ႏွစ္ေလာက္က။ ရင္ခုန္သလားဆိုေတာ့ ဟင္အင္းလို႕ ေျပာရမယ္။ ေအာင္မွာသိေနတာခ်ည္းကို။ ဂုဏ္ထူးဘယ္ႏွခုရမွာလဲဘဲ သိခ်င္တာတခုဘဲ။ ၂ဘာသာက စာေမးပြဲေျဖျပီးကတည္းက ကိုယ့္ဘာတာ့ အမွတ္တြက္ျပီး ေသခ်ာတယ္။ ၃ဘာသာေလာက္ပါရင္ေကာင္းမွာလို႕ ေမ်ာ္လင့္မိတာတခုထဲ။ မပါေတာ့လဲ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ အစကတည္းက အမ်ားၾကီးမွန္းေျဖတာမွ မဟုတ္တာ။ ေဆးေက်ာင္းတက္ရဖို႕လဲ စိတ္မကူးပါဘူး။ ေသြးသံတရဲရဲမွ မၾကည့္ရဲတာကိုး။

ေအာင္စာရင္းမထြက္ခင္ညအထိေတာ့ "၃ဘာသာေလာက္ပါရင္ ေကာင္းမွာေနာ္ အေမ့"ဆိုျပီး တတြတ္တြတ္ေျပာေနလို႕ အေမက အိပ္ေတာ့တဲ့။ မနက္သြားၾကည့္ရင္ သိရမေပါ့တဲ့။ မနက္ ၄နာရီေလာက္ လမ္းေပၚက ကြၽတ္စီကြၽတ္စီအသံေတြနဲ႕ လန္႕ႏိုးလာတယ္။ ေမွာင္တုန္းၾကီး စိတ္အားထက္သန္တဲ့သူေတြ ေအာင္စာရင္းသြားၾကည့္ေနၾကတာ။ ကိုယ့္ဘာသာေတာ့ ေစာလြန္းတယ္ဆိုျပီး ျပန္အိပ္လိုက္တယ္။ ကိုယ့္ရဲ့ အေစာဆုံးအိပ္ယာထခ်ိန္က မနက္ ၆နာရီ။ အဲေလာက္က်မွ အိပ္မႈန္စုံမြားနဲ႕ထ၊ မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုက္ေနတုန္း ျမိဳ႕ထဲက ေမာင္ဝမ္းကြဲေလးက စက္ဘီးနဲ႕ေရာက္ခ်လာျပီး ေအာင္တယ္ ၃ဘာသာဂုဏ္ထူးပါတယ္တဲ့။ အင္! ဟုတ္လားေပါ့၊ သူၾကည့္လာျပီးျပီဆိုေတာ့လဲ ကိုယ့္ဘာသာ သြားမၾကည့္လဲ ျပီးျပီေပါ့၊ ဒီေလာက္ပါဘဲ။ ေနာက္မွ အေမက သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ သြားၾကည့္ေလေျပာလို႕မွ အိမ္နားက သူငယ္ခ်င္းကို သြားေမးရတယ္။ သူက သြားမၾကည့္ရေသးလို႕ မသိဘူးဆိုမွ အေဖာ္စပ္ျပီး သြားရတာ။ ကိုယ့္အေျဖက သိျပီးသားမို႕ အားငယ္ေနတဲ့ သူ႕ကို ေအာင္ပါေစလို႕ စိတ္ထဲက ဆုေတာင္းမိတယ္။ သူမေအာင္ရင္ ကိုယ္ဘယ္လို အားေပးစကားေျပာရမယ္မွန္းမသိဘူးေလ။ သြားၾကည့္ေတာ့ မနက္ ၉နာရီေက်ာ္မို႕ ေက်ာင္းမွာ လူအေတာ္ ရွင္းေနျပီ။

ကိုယ့္ခုံနံပါတ္ရွာ၊ ဘယ္ဟာဂုဏ္ထူးပါလဲ ၾကည့္ျပီး၊ သူ႕ခုံနံပါတ္ေတြ႕လို႕ ႐ိုး႐ိုးေအာင္တာသိမွ ေတာ္သြားေတာ့တယ္။ ဒါက ေအာင္စာရင္းထြက္တုန္းအခ်ိန္က။ ရင္ခုန္ရတာက အမွတ္စာရင္းေမွ်ာ္တုန္းအခ်ိန္မွ။ သူမ်ားေတြက အမွတ္စာရင္းတခုဘဲ ေလွ်ာက္ေတာ့ ျမန္ျမန္ ေရာက္လာတယ္။ ကိုယ္က ေအာင္လက္မွတ္ပါ တြဲေလွ်ာက္လိုက္ေတာ့ ေတာ္ရုံနဲ႕ ေရာက္မလာ။ တေန႕ေန႕ ေမွ်ာ္လိုက္ရတာ၊ စာတိုက္မွာပဲ ေပ်ာက္ျပီလားရယ္ေပါ့။ ေနာက္ဆုံး သူမ်ားေတြထက္ တပတ္ေနာက္က်ျပီးမွ ေရာက္လာေတာ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက အမွတ္ေပါင္းကိုၾကည့္ျပီး ဟုတ္ရဲ့လားလို႕ ခဏခဏ ျပန္ေပါင္းၾကည့္ရတယ္။ ကိုယ္ထင္ထားတာထက္ အမ်ားၾကီး မ်ားေနလို႕။ :)

(တေလာေလးက ကိုယ့္ရဲ့ အေရးၾကီးစာရြက္စာတန္းေတြထည့္ထားတဲ့အိတ္ထဲက ထြက္လာတယ္)

ေအာင္စာရင္းအတြက္ တကယ္ရင္ခုန္ရတာက ေနာက္ႏွစ္က်မွ။ အိမ္နားက အသိအေဒၚတေယာက္က သူ႕သမီးကို ဂိုက္လုပ္ေပးပါတဲ့။ ၅လေလာက္ေတာ့ ရေသးတယ္၊ ေအာင္သြားရင္ ရျပီ၊ အားကိုးပါတယ္တဲ့ေလ။ သူ႕သမီးနဲ႕ ငယ္ငယ္က ကိုယ္လဲ ေဆာ့ဘူးပါတယ္။ အတန္းၾကီးလာေတာ့ စာတဘက္နဲ႕ မေဆာ့ျဖစ္ေတာ့မွ ေဝးသလို ျဖစ္သြားတာ။ သူ႕အေမကို အားနာေတာ့ သင္ေပးရတာေပါ့ေလ။ ဉာဏ္ေလးကေတာ့ အေတာ္ေကာင္းတယ္။ ကိုယ့္ထက္ေတာင္ ေကာင္းေသး။ ခက္တာက စာနဲနဲမွ မလုပ္တာ၊ အေပ်ာ္အပါး အရမ္းမက္တာ။ အစပိုင္းေတာ့ ၾကိဳးစားျပီး လာသင္ေသးတယ္။ ေနာက္ပိုင္းက် ညေနဆို သူ႕အေမေရာက္လာျပီး ဒီေန႕ေနမေကာင္းလို႕တို႕ ဗိုက္ေအာင့္လို႕တို႕နဲ႕ ခြင့္လာတိုင္ပါေရာ။ အစကေတာ့လဲ ဟုတ္ကဲ့၊ ရပါတယ္ေပါ့။ ေနာက္က် ဘယ္ဟုတ္မလဲ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ စက္ဘီးစီး ျမိဳ႕ပတ္လုပ္ေနတာ။ သူ႕အိမ္ကေန လမ္းေပၚထြက္ဖို႕ ကိုယ့္အိမ္ေရွ႕က ျဖတ္မွ ရတာေလ။ မဟုတ္ရင္ အေဝးၾကီး ေကြ႕ထြက္ေနရမွာ။ ဆိုေတာ့ကာ ေနမေကာင္းဘူးေျပာတဲ့သူက ညဘက္က် ေဟးလားဟားလား စက္ဘီးတစီးနဲ႕ ေလွ်ာက္သြားေနတာ ၾကားရ ျမင္ရေတာ့ စိတ္တိုလာတယ္။ ဒါနဲ႕ပဲ သူ႕ကို ဆူေပးလိုက္တယ္၊ ခုဘဲ ဒီဇင္ဘာ ကုန္ေတာ့မယ္၊ ဒီပုံစံနဲ႕ဆို ဆယ္တန္းေအာင္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႕။ ဆူတုန္း ျငိမ္ျပီးနားေထာင္တယ္။ အရင္ကလဲ အဲလိုပါဘဲ။ ေျပာလိုက္တုန္း ဟုတ္သလိုနဲ႕၊ ေနာက္ေတာ့လဲ ဒုံရင္းအတိုင္းဘဲ။

ခပ္ထန္ထန္ေျပာလိုက္ျပီး ေနာက္ရက္ ေရာက္မလာေတာ့ဘူး။ သူ႕အေမဘဲ ေရာက္လာျပီး သူ႕သမီးကေျပာတယ္၊ သူဆယ္တန္းမေအာင္ေလာက္ဘူးလို႕ အမကေျပာတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ ဆယ္တန္း မေျဖေတာ့ဘူးတဲ့ေလ။ ဟမ္!! ကိုယ့္မွာ ပါးစပ္အေဟာင္းသားကို ျဖစ္လို႕။ သူ႕ကို စာလုပ္ရေအာင္ေျပာလိုက္တာ၊ သူက စာေမးပြဲမေျဖေတာ့ဘူးတဲ့၊ ျဖစ္ရမယ္။ သူ႕အေမကို ရွင္းျပျပီးမွ သူ႕ကို ျပန္လာခိုင္းဖို႕ ေျပာရတယ္။ အဲေနာက္ပိုင္းေတာ့ အရင္ကထက္စာရင္ နဲနဲ အပိုးက်ိဳးျပီး စာလုပ္လာပါတယ္။ ႏွစ္စကတည္းက ေသခ်ာစာလုပ္လာရင္ ဂုဏ္ထူးပါႏိုင္တဲ့ ကေလးမပါ။ ခုေတာ့ ေအာင္မွတ္ရေအာင္ မနဲ တြန္းရတယ္။ သူ႕ကို စာသင္မွဘဲ ကိုယ့္ေခါင္းမွာ ဆံပင္ျဖဴေတြ ေပါက္လာလိုက္တာ၊ ဆယ္ေခ်ာင္းမကဘူး။ တသက္နဲ႕တကိုယ္ ငယ္တုန္းမွာ အဲဒီအခ်ိန္ကဘဲ ဆံပင္ျဖဴေတြ ထြက္ဘူးတယ္။ အဲကတည္းက တျခားလူ ဂိုက္လုပ္ျပီး မသင္ေပးခ်င္ေတာ့တာ။ ေခါင္းပူရလြန္းလို႕။

စာေမးပြဲေျဖလာျပီးေတာ့လဲ သူ႕ေမးခြန္းစာရြက္မွာ ျခစ္လာတဲ့ အေျဖေတြၾကည့္၊ ေအာင္မွတ္ ျပည့္ရဲ့လားတြက္နဲ႕ ကိုယ့္မွာ အပူထုပ္ကို ပိုက္လို႕ရယ္။ တဘာသာရဲ့ အမွတ္က ကိုယ္တြက္တာ on the margin ျဖစ္ေနေတာ့ ဆုေတာင္းရုံဘဲ ရွိတာေပါ့လို႕ ေျပာလိုက္ရတယ္။ သူကေတာ့ စာေမးပြဲလဲျပီး၊ ဝက္ကို အေတာင္ပံတပ္ေပးလိုက္သလားမွတ္ရေအာင္ ေပ်ာ္လို႕ ေမာ္လို႕ ဖလမ္းဖလမ္းထလို႕။ ေအာင္စာရင္းထြက္တဲ့ေန႕က် အိမ္ေရာက္မလာဘူး။ အဲဒီေန႕က မိုးေတြရြာလိုက္တာ သဲၾကီးမဲၾကီးပဲ။ ျခံထဲမွာတင္ ေရက ဒူးေခါင္းေလာက္ရွိတာ။ ေမွ်ာ္ေနတာ သူမေပၚလာဘဲ အိမ္နားက တျခားကေလးမ ေရာက္လာတယ္၊ ေအာင္စာရင္းသြားၾကည့္မလို႕ အေဖာ္လိုက္ခဲ့ေပးပါတဲ့။ အဲ့ခေလးမက အႂကြားသန္ေလးမို႕ သည္းခံေပါင္းရတာ။ ကိုယ္က သူ႕သူငယ္ခ်င္းမကို ဂိုက္လုပ္ေပးတာသိေတာ့ သူ႕အိမ္က ရန္ကုန္ကေန အရမ္းေတာ္တဲ့ ဂိုက္ေခၚေပးထားတာ၊ ဂိုက္ကိုကိုက အရမ္းေတာ္တာ ေဆးေက်ာင္းတက္ဖို႕ေစာင့္ေနတာ၊ အဲဒီ ဂိုက္က ေတာ္လြန္းလို႕ သူဆို all D ရမွာလို႕ အိမ္ကို ၾကဳံတိုင္း ဝင္ဝင္ေျပာခဲ့တာေလ။ ကိုယ္ကေတာ့ ဪ ဟုတ္လား၊ အမေတာ့ နင့္သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ ေအာင္သြားေအာင္ မနဲ လုပ္ယူရမွာလို႕ ေျပာခဲ့တာ။ တျဖည္းျဖည္း ေအာင္စာရင္းထြက္ခါနီးလာေတာ့ ႂကြားစိန္ေလးက သူေအာင္ပါ့မလားမသိဘူးေျပာလာလို႕ ကိုယ့္ေတာင္ သူ႕ရဲ့ before and after gap ကို နားေထာင္ျပီး ဘာေျပာရမယ္မသိဘူး။

ခုလဲ ေမွ်ာ္ေနတဲ့ ကိုယ့္တပည့္ မေရာက္လာဘဲ သူက ေရာက္လာေတာ့ မိုးရြာၾကီးထဲ အတူသြားၾကည့္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ေအာင္စာရင္းထဲ ကိုယ့္တပည့္မ ခုံနံပါတ္ေတြ႕လိုက္ရမွ ရင္ထဲက အလုံးၾကီး က်ေတာ့တယ္။ ဟဲ့! နင့္သူငယ္ခ်င္းေအာင္တယ္၊ နင္ေရာ?လို႕ ေမးလိုက္ေတာ့ သူ႕ခုံနံပါတ္ မေတြ႕ဘူးတဲ့။ ေသခ်ာေအာင္ ကိုယ္လဲ အထပ္ထပ္ လိုက္စစ္ပါတယ္။ တကယ္ဘဲ မေတြ႕ဘူး။ အတူသြားၾကည့္ကာမွ မေအာင္တဲ့သူ႕ကို ကိုယ္ဘယ္လို အားေပးရမွန္းမသိဘူး၊ ကိုယ့္တပည့္ေအာင္လို႕ ဝမ္းသာရတာကိုေတာင္ သူအားငယ္သြားမွာစိုးလို႕ ထိမ္းထားရတယ္။

အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ တပည့္မ လာသလားလို႕ေမးၾကည့္ေတာ့ ခုထိေပၚမလားေသးဘူးတဲ့။ ၾကည့္ရတာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ျမဴးေနျပီထင္တယ္လို႕၊ အျပင္ထြက္ မိုးစို ႂကြက္စုတ္ျဖစ္မွေတာ့ မထူးဘူး၊ သူ႕အိမ္ဘက္ သြားလိုက္ဦးမယ္လို႕ အိမ္ကိုေျပာျပီး ထြက္ခဲ့တယ္။ သူ႕အိမ္က ေျမနိမ့္ပိုင္းမွာ၊ ကိုယ့္အိမ္ထက္ေတာင္ ေရကနက္ေသး။ ေျမာင္းကိုလဲ ကူးလိုက္ေရာ၊ ေရထဲ ေပါင္တဝက္ေက်ာ္ ျမဳပ္သြားတယ္။ သူ႕အိမ္ေရာက္ေတာ့ မယ္မင္းၾကီးမက အိပ္တုန္းခင္ည! သူ႕ေမာင္ေလးကို မနက္က ေအာင္စာရင္း သြားၾကည့္ခိုင္းလိုက္တာ ခုထက္ထိ ျပန္မေရာက္ေသးလို႕ က်ျပီဆိုျပီး အိပ္ေနတာတဲ့ ေကာင္းၾကေရာ!! ေအာင္တယ္ဟဲ့လို႕ေျပာလိုက္ေတာ့ ဟုတ္လားဆိုျပီး ထခုန္ေနတယ္။ မိုးေအးေအးနဲ႕ အိပ္ေနၾကတဲ့ သူ႕အကိုေတြလဲ ထလာလိုက္ ေအာ္ဟစ္ေပ်ာ္ျမဴးၾကလိုက္ အိမ္သားေတြ တေယာက္တလွည့္စီဖက္လိုက္ kiss ေပးလိုက္နဲ႕ မဆုံးေတာ့ဘူး။ သူ႕အကိုေတြ ေတာ္ၾကာကိုယ့္ပါလာဖက္ျပီး သင့္ခယူဆိုျပီး kiss လာေပးမွျဖင့္ ဒုကၡလို႕ေတြးျပီး ကိုယ့္မွာ ေလွခါးဘက္ ေျခလွမ္းျပင္ထားရတယ္။ ဂယ္ဘဲ!! ၊ ခပ္မူးမူးသမားေတြမို႕ ေျပာရတာမဟုတ္ဘူး ေျမာင္းထဲက် ေရနစ္လဲနစ္၊ အျမန္ခုန္ဆင္းျပီး ျပန္ေတာ့မယ္လို႕။

သူတို႕ေတြ ဘာလို႕ ဒီေလာက္ ေပ်ာ္ျမဴးေနပါလိမ့္လို႕ စဥ္းစားမရျဖစ္ရတယ္။ အေတာ္ၾကာ ေပ်ာ္ေနၾကျပီးမွ ကိုယ့္ကို သူ႕အေမက သတိရျပီး ေက်းဇူးေနာ္၊ သူ႕သမီးေအာင္သြားတာ အရမ္းေက်းဇူးတင္တယ္၊ ကိုယ့္ေက်းဇူးေၾကာင့္တဲ့၊ အိမ္မွာ ဆယ္တန္းေအာင္ဖူးတဲ့သူ တေယာက္မွမရွိေတာ့ အရမ္းဝမ္းသာတယ္တဲ့ေလ။ အဲ! အဲဒါေၾကာင့္ ဒီေလာက္ ေပ်ာ္ျမဴးေနၾကတာလား။ သူ႕အကို၃ေယာက္ တေယာက္မွ ဆယ္တန္းေအာင္ဘူးဆိုေတာ့၊ သူက သူ႕အိမ္မွာ ပထဦးဆုံး ဆယ္တန္းေအာင္တဲ့သူမို႕တဲ့။ ျဖစ္ရမယ္။

အဲဒီ တဦးတည္းေသာ တပည့္မနဲ႕ ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္းအတြက္ ရင္ခုန္ရျပီးကတည္းက ကိုယ္ဘယ္သူ႕ကိုမွ ဂိုက္မလုပ္ေပးေတာ့ဘူး။ ဆက္သာဂိုက္လုပ္ၾကည့္ တေခါင္းလုံးျဖဴသြားလိမ့္မယ္။ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မသင္ေပးေတာ့ဘူးလုပ္ခါမွ အိမ္က ေမာင္ေလးက ဆယ္တန္းေရာက္တယ္။ ဒင္းကေလးက စာလဲေမးေသး ကိုယ့္ကိုလဲ ဆရာျပန္လုပ္ေသးတာ။ ဒီနားေလးဘဲ နားမလည္တာ၊ ဒီနားေလာက္ေလးရွင္းျပတဲ့ သခၤ်ာပိုစၦာကို။ အဲလိုၾကားျဖတ္ၾကီး ရွင္းျပလို႕မွမရတာ၊ အေပၚကနဲ႕ ဆက္ေနလို႕ ဒီလိုျဖစ္တာဆိုတာမ်ိဳး မနဲေျပာယူရတယ္။ တခါတေလ စိတ္လိုလက္ရနဲ႕ ဒါကို အစအဆုံးရွင္းျပဆိုျပီး လာေမးတယ္။ ကိုယ့္မွာေတာ့ ဟုတ္ျပီးဟုတ္ရဲ့နဲ႕ ရွင္းျပရတာ၊ သူက ျပဳံးစိစိနဲ႕နားေထာင္တယ္။ ဟဲ့! နားလည္ရဲ့လား ဘာျပဳံးစိစိလုပ္ေနတာလဲ ေျပာလိုက္မွ တဟီးဟီးနဲ႕ သူ႕နားထဲက ဂြမ္းကိုဆြဲထုတ္ျပီး ရွင္းျပလို႕ျပီးျပီးလားတဲ့။ ေတနာေလး!! ဒင္းေလးလဲ ဆယ္တန္းႏွစ္ခ်င္းေပါက္ ေအာင္သြားလို႕သာဘဲ။ အဲေနာက္ပိုင္း အေဒၚေတြက သူတို႕ကေလးေတြ ဆယ္တန္းေရာက္တိုင္း ကိုယ့္ကို ဂိုက္လုပ္ေပးပါ လာေျပာၾကတယ္။ ေတာ္ဘာဘီ ေတာ္ဘာဘီ။ ေက်ာင္းစာအားတဲ့အခ်ိန္ၾကား စာစစ္တာတို႕ေတာ့လုပ္ေပးမယ္၊ အျမဲတန္းဂိုက္ေတာ့ မလုပ္ေပးႏိုင္ဘူးလို႕။ စိတ္ခုတဲ့ အေဒၚက ခုတယ္။ တတ္ႏိုင္ဘူးေလ၊ ကိုယ္ ဆံပင္ျဖဴ ရင္ပူ စိတ္ညစ္ မခံႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႕။


(တခ်ိန္က အမွတ္တရ)

1 comment:

Unknown said...

ေကာင္းပါတယ္ဂိုက္မလုပ္တာ။

  © Blogger templates The Professional Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP